31 Пеж ловъяс корисны Исусӧс: «Вӧтлан кӧ миянӧс, ысты порсьяс пытшкӧ».
Сы йылысь юӧрыс разаліс Сирия му пасьтала. Исус дінӧ вайӧдлісны быдсикас висьысьӧс-вермытӧмӧс, пеж лолӧн кутӧмаясӧс, шыблалан висьӧмӧн висьысьясӧс, ки-коксӧ вӧрзьӧдны вермытӧмъясӧс. Сійӧ быдӧнӧс бурдӧдіс.
Вежасӧ энӧ сетӧй понъяслы да донаторнытӧ энӧ коялӧй порсьяслы. Вӧчанныд кӧ тадзи, понъяс уськӧдчасны да косявласны тіянӧс, а порсьяс ставсӧ таляласны».
Ылынкодь йирсис ыджыд порсь чукӧр.
Исус шуис налы: «Мунӧй!» Пеж ловъяс петісны да пырисны порсьяс пытшкӧ. А порсьяс кыр йывсянь уськӧдчисны тыӧ да пӧдісны.
Пеж ловъяс корисны Исусӧс: «Лэдз миянӧс пырны порсьяс пытшкӧ».
да лёкгоршӧн горӧдіс: «Мый Тэныд месянь колӧ, Исус, Медвылысса Енлӧн Пи? Енмӧн кора, эн пес менӧ!»
Сідзкӧ, енэжыс да став сэні олысьыс, нимкодясьӧй! Но курыд шог тіянлы, му вылын да саридзын олысьяс, ӧд тіян дінӧ лэччис омӧльыс! Сійӧ тырӧма ыджыд скӧрлунӧн, ӧд сійӧ тӧдӧ, мый сылӧн кадыс этша нин.
