14 Исус весиг вочакыв эз шу. Юралысьӧс тайӧ ёна шензьӧдіс.
Сылӧн ӧксыалан кадӧ веськыда олысь кутас дзоридзавны, му вылас лоӧ лӧнь олӧм, кытчӧдз оз кус тӧлысьыс.
Со, ме да ныв-пи, кодъясӧс сетіс меным Господь, ми – Израильлы пас. Господь Саваоф, Сион керӧс вылын Олысь, водзвыв мӧдӧдіс тайӧ пассӧ Израильлы.
Кывзӧй, Исус аркирей да тэкӧд кесъялысь попъяс! Ті – сійӧ пасыс, мый регыд Ме мӧдӧда Ассьым кесйӧгӧс, коді эм Выль Вож.
Исус чӧв оліс. Аркирей шуис: «Ловъя Ен водзын висьтав миянлы, Тэ-ӧ Кристос, Ен Пи».
Аркирейяс да юрнуӧдысьяс мыжалісны Исусӧс, но Сійӧ чӧв оліс.
Пилат сэки шуис Сылы: «Тэ ӧмӧй он кыв, кымынӧн висьталӧны Тэныд паныд?»
Исус весиг вочакыв эз шу. Пилатӧс тайӧ шензьӧдіс.
Ирӧд ёна юасис Исусӧс, но Сійӧ вочакыв эз шу.
Сійӧ пырис керкаас да юаліс Исуслысь: «Тэ кытысь?» Исус сылы нинӧм эз вочавидз.
Но ме чайта, Енмыс пуктіс миянӧс, апостолъясӧс, медбӧръя лыдас. Ми кулӧм вылӧ мыждӧмаяс кодьӧсь, муюгыдас быд олысьлы – анделъяслы и йӧзыслы – ми лоим видзӧданторйӧн.
