23 Став йӧзыс чуймисны, ӧта-мӧдныслысь юасисны: «Збыльысь-ӧ Сійӧ Давид Пи?»
Сы дінӧ локтіс сэні олысь ханаанса ань да пондіс горзыны: «Господьӧй, Давид Пи! Ло бур сьӧлӧма ме дінӧ! Пеж лов пырӧма менам ныв пытшкӧ да чорыда песлӧдлӧ сійӧс».
Водзас да бӧрас мунысьяс горзісны: – Осанна! Ошкӧм Давид Пилы! Бурсиӧма Господь нимӧн Локтысьӧс! Ошкӧм Медвылыссалы!
Исусӧс кывзӧм бӧрын йӧзыс ёна шензисны Сылӧн велӧдӧмысь.
Сэтысь мунігӧн Исус бӧрся вӧтчисны кык синтӧм морт. Найӧ пондісны горзыны: «Ло бур сьӧлӧма миян дінӧ, Давид Пи!»
Исус вӧтліс морт пытшкысь пеж ловсӧ, и мортыс пондіс сёрнитны. Йӧзыс шензисны, татшӧмторйыс пӧ Израиль муын эз на вӧвлы.
«Локтӧй, видзӧдлӧй тайӧ Мортыс вылӧ. Сійӧ висьталіс меным ставсӧ, мый ме вӧчлі. Абу-ӧ Сійӧ Кристос?»
