51 Сійӧ пуксис на дінӧ пыжас. Тӧлыс лӧнис. Велӧдчысьяс ёна шензисны.
Тайӧ кывъясыс шензьӧдісны Исусӧс. Сійӧ шуис Ас бӧрся мунысьяслы: «Веськыда висьтала тіянлы: татшӧм ыджыд эскӧмсӧ Ме весиг Израильысь эг аддзыв.
Став йӧзыс весьӧпӧрисны, ӧта-мӧдныслысь юасисны: «Мый тайӧ? Мыйсяма выль велӧдӧм? Сылысь кывзысьӧны весиг пеж ловъяс».
Сійӧ дзик пыр чеччис, босьтіс вольпасьсӧ да ставныслӧн син водзын петіс. Йӧзыс шензьӧмӧн ошкисны Енмӧс да шуалісны, татшӧмсӧ пӧ ми эгӧ на аддзылӧй.
Исус чеччис, ӧлӧдіс тӧвсӧ да тшӧктіс ваыслы: «Лӧнь, ланьт!» Тӧлыс ланьтіс, и вӧвлытӧм чӧв-лӧнь пуксис.
Найӧ ыджыд полӧмӧн тырисны, ӧта-мӧдныслысь пондісны юасьны: «Коді Сійӧ? Весиг тӧлыс да ваыс кывзысьӧны Сылысь».
Нывка дзик пыр чеччис да пондіс ветлӧдлыны; сылы вӧлі дас кык арӧс. Аддзылысьяс ёна чуймисны.
Та вӧсна найӧ ӧтнаныс мӧдӧдчисны пыжӧн овтӧминӧ.
Йӧзыс шензьӧмӧн шензисны да шуалісны: «Сійӧ уна бурсӧ вӧчӧ. Пельтӧмъяслы сетӧ кывны, сёрниттӧмъяслы – сёрнитны».
Найӧ кӧсйисны босьтны Исусӧс пыжас, но пыжыс пырысь-пыр матыстчис мӧдлапӧлас, кытчӧ найӧ кывтісны.
