39 Исус пырис керкаӧ да шуис налы: «Мыйла шызьӧмныд? Мыйла бӧрданныд? Нывкаыс эз кув, сійӧ узьӧ».
Сэки гуалӧмаяс пӧвстысь унаӧн ловзясны: ӧтияс – помтӧм олӧм вылӧ, мӧдъяс – янӧдӧм да помтӧм мустӧмтӧм вылӧ.
Исус шуис налы: «Мунӧй татысь! Нылыс эз кув, сійӧ узьӧ». Исус вылын пондісны серавны.
Юралысь керкаӧ воӧм мысти Исус аддзис, мый шызьӧм йӧзыс лыддьӧдлӧмӧн бӧрдӧны.
Исус вылын пондісны серавны. Сійӧ вӧтліс керкаысь ставнысӧ, босьтіс Аскӧдыс сӧмын нывкалысь бать-мамсӧ да Сыкӧд локтысьясӧс да пырис нывка дінӧ.
Павел лэччис, водіс том морт вылӧ, шымыртіс сійӧс да шуис: «Энӧ шогсьӧй, лолыс сылӧн абу петӧма».
Та вӧсна унаӧн тіян пӧвстысь жебӧсь, унаӧн висьӧны да унаӧн нин кулісны.
Кристос куліс миян вӧсна, медым ми, ловъяӧсь али кулӧмаӧсь, олім Сыкӧд.
