27 Войсӧ сійӧ узьӧ, лунсӧ олӧ, а кутшӧм ногӧн няньыс чужӧ-быдмӧ, оз тӧд.
Тэ он вермы тӧдны тӧврулысь шлывъялӧмсӧ да мам кынӧмын кагалысь лы артмӧмсӧ, тадзи жӧ тэ он вермы тӧдны Енлысь уджъяссӧ – Сылысь, коді вӧчӧ ставсӧ.
Сэки ме гӧгӧрвои, мый мортыс оз вермы вежӧртны Енлысь уджъяссӧ, ставсӧ, мый вӧчсьӧ шонді улас. Мыйтӧм кӧть мортыс эз туяв-тӧдмав, сійӧ вежӧртнысӧ оз вермы. Весиг кӧ мывкыда морт шуас, мый сійӧ тӧдӧ, но збыльвылас сійӧ вежӧртнысӧ оз вермы.
Исус шуис: «Енлӧн Юралӧмыс татшӧм. Морт кӧдзӧ муӧ кӧйдыс.
Муыс ачыс быдтӧ: медводз петӧ веж турун, сэсся сійӧ шептасьӧ, а сэсся нин шепъясас артмӧны тусьяс.
Вокъяс, миянлы быд кадӧ колӧ аттьӧавны Енсӧ тіянысь, ӧд тіян эскӧмныд лунысь-лун ёнмӧ да тіян костын ӧта-мӧд дінад муслунныд ёнджыка на содӧ.
Быдмӧй буралӧмас да миян Мездысь Исус Кристос Господьнымӧс тӧдмалӧмас. Сылы ошкӧмыс ӧні да нэмъяс чӧж. Аминь.
