53 Исус вылын пондісны серавны, ӧд тӧдісны, мый нывкаыс куліс.
Но серамтуйын аслам ёртъяслы ме лои – ме, коді шыасьлі Енмыс дінӧ, и кодлы Сійӧ вочавидзліс. Менӧ, мыжтӧмӧс да веськыда олысьӧс, серамтуйӧ пуктӧны.
Лёкӧдысьяс кытшалісны менӧ, меным лоӧ видзӧдны налӧн лӧгалӧм вылӧ.
Йӧзыс Сійӧс увтыртісны-ӧтдортісны, Сійӧ нуис уна сьӧкыдлун да висьӧм, а ми бергӧдім Сыысь ассьыным чужӧмнымӧс. Сійӧс увтыртісны, и ми нинӧм туйӧ пуктім Сійӧс.
Исус шуис налы: «Мунӧй татысь! Нылыс эз кув, сійӧ узьӧ». Исус вылын пондісны серавны.
Тайӧс кывлісны фарисейяс. Найӧ сералісны Исусӧс, ӧд налы вӧлі муса озырлуныс.
Ставныс сыркъялӧмӧн бӧрдісны кулӧм нывка вӧсна. Исус шуис: «Энӧ бӧрдӧй, сійӧ эз кув, сійӧ узьӧ».
Ставнысӧ вӧтлӧм бӧрын Исус босьтіс нывкаӧс киӧдыс да гораа шуис: «Нылӧй, чеччы!»
Исус шуис: «Вештӧй изсӧ». Кулӧм Лазарлӧн Марпа чойыс шуис: «Господьӧй, сійӧ дуксьӧма нин, ӧд нёльӧд лун нин дзебанінын».
