39 Йӧз чукӧрысь фарисейясысь кодсюрӧ шуисны Исуслы: «Велӧдысь, ӧлӧд велӧдчысьястӧ!»
Господьӧй, Ассьыд китӧ Тэ лэптӧмыд вылӧ, но лёк вӧчысьяс оз аддзыны сійӧс. А кор аддзасны, лоӧ юръяндзим налы, кодъяс мустӧмтӧны Тэнсьыд войтыртӧ. Тэныд паныд сувтысьясӧс сотас би.
Ирӧд ас дінас гусьӧн корис тӧдысьясӧс да юаліс налысь кодзув петан кадсӧ.
«Курыд шог тіянлы, Индӧдӧ велӧдысьяс да фарисейяс! Кык бана шаньгаяс! Ті Енэжвыв Юраланінысь ӧдзӧссӧ йӧз водзын пӧдлаланныд. Асьныд онӧ пырӧй да пырны кӧсйысьясӧс онӧ лэдзӧй.
Аркирейяс шуисны вины тшӧтш Лазарӧс,
Фарисейяс сёрнитісны ас костаныс: «Аддзанныд, ми нинӧм огӧ вермӧй вӧчны. Став йӧзыс мунӧны Сы бӧрся».
Гашкӧ, ті чайтанныд, мый Гижӧдыс весьшӧрӧ висьталӧ: «Вежӧгтӧмӧн радейтӧ лолыс, коді олӧ миян пытшкын».
