41 Петыр юаліс: «Господьӧй, тайӧ велӧданвисьтсӧ висьталан миянлы али быдӧнлы?»
Мый висьтала тіянлы, висьтала быдӧнлы: лоӧй дасьӧсь».
Исус бӧр локтіс да аддзис, мый велӧдчысьясыс унмовсьӧмаӧсь. Петырлы шуис: «Симон, узян-ӧ? Ӧти час весиг эн вермы узьтӧг олыштны.
Кесйӧг кӧ тӧдӧ ыджыдыслысь кӧсйӧмсӧ да оз дасьтысь-вӧч сы ног, сійӧс чорыда нӧйтасны.
А тӧдтӧг кӧ вӧчас мыжсӧ, сійӧс нӧйтасны этшаджык. Кодлы уна сетӧма, сылысь уна корасны. Кодлы уна эскӧма, сылысь уна юаласны».
Регыд ставыслы воас пом. Сідзкӧ, лоӧй мывкыдаӧсь да олӧй садь вежӧрӧн, медым верминныд кевмысьны.
Олӧй садь вежӧрӧн да пыр лоӧй дасьӧсь. Ӧд тіянлы паныд сувтысь омӧльыс ветлӧ равзысь лев моз да корсьысьӧ, кодӧс эськӧ ньылыштны.
