16 Господьӧй, йӧзыс тадзи олӧны, татшӧм жӧ менам олӧмӧй. Но Тэ бурдӧдін менӧ, видзин менсьым олӧмӧс.
Копырт Ассьыд пельтӧ мелань, тэрмась мездыны менӧ! Ло меным изкыртаӧн да сайӧдчанінӧн, мезды менӧ!
Лыдтӧм-тшӧттӧм шогъяс кытшалӧны менӧ, менам мыжъясӧй суӧдісны менӧ, та вӧсна менам синмӧй бердӧма. Менам мыжъяслӧн лыдыс юрси сі дорысь унджык, менам сьӧлӧмӧй дзикӧдз нюкыртчис.
Тайӧн помасьӧны Давидлӧн, Ессей пилӧн, кевмысьӧмъясыс. Ошкӧм.
Тэ бур сьӧлӧмӧн воча петан сылы, коді нимкодьпырысь веськыда вӧчӧ, коді восьлалӧ Тэнад туйӧд да казьтывлӧ Тэ йылысь. Но Тэ скӧрмин миян вылӧ, ӧд ми важысянь нин мыжсӧ вӧчам. Сідзкӧ, мездмам-ӧ ми?
Исус воча шуис: «Гижӧма: ”Оз куш няньӧн мортыд ов, а Енсянь быд шуӧм кывйӧн”».
А мыждӧ кӧ, миянӧс бур вылӧ велӧдӧ, медым тайӧ муюгыдсаыскӧд ӧтвыв эгӧ веськалӧй мыждӧм улӧ.
Миян сьӧкыдалӧмыс кокньыд, сӧмын регыдъя, но таысь вичмас миянлы помтӧм-дортӧм да бырлытӧм дзирдлун.
Сійӧ раммӧдіс тіянӧс – сетіс тіянлы тшыгъявны, сэсся вердіс маннаӧн. Татшӧм сёянсӧ ті и тіян батьясныд энӧ тӧдлӧй. Тадзи Сійӧ кӧсйис петкӧдлыны тіянлы, мый оз куш няньӧн мортыд ов, а Господьсянь быд шуӧм кывйӧн.
Мувывса батьяс миянӧс ставнымӧс чирыштлісны, но ми найӧс пыдди пуктім. Сідзкӧ, кымын пӧв ёнджыка на колӧ кывзысьны енэжвыв Батьлысь, медым овны.
