13 Енлӧн пӧльыштӧмысь енэжыс мичаммӧ, Сылӧн киыс бытшкӧ ӧдйӧ пышйысь змейӧс.
Муыс вӧлі мыгӧртӧм да куш, пыдӧстӧм йир весьтын вӧлі пемыд, и Енлӧн Лов шлывъяліс ва весьтын.
Сійӧ ӧтнас шевкнитіс енэжсӧ, Сійӧ ветлӧ саридзса гыяс вывті.
Налӧн муыс тырис жабаясӧн, найӧ локтісны весиг ӧксылӧн вежӧсъясӧ.
Сійӧ лунӧ Господь мыждас да Аслас повзьӧдана, ыджыд да ён шыпуртӧн пасьвартас левиафанӧс, ӧдйӧ пышйысь да нюглясьысь змейӧс, виас саридзса гундырӧс.
Ыджыд гундырӧс, важ змейӧс, вӧлі шыбитӧма му вылӧ. Сылӧн нимыс – омӧль да сӧтана, сійӧ – муюгыдысь став йӧзсӧ ылӧдлысь. Сыкӧд тшӧтш вӧлі шыбитӧма му вылас сылысь анделъяссӧ.
