6 Кор Исус тӧдмаліс Лазарлӧн висьӧм йылысь, Сійӧ кольччыліс на кык лун кежлӧ сэтчӧ, кӧні вӧлі.
Тайӧ местасӧ Ӧвраам нимтіс Яхве-ире, мый лоӧ ”Господь аддзӧ”. Ӧнӧдз на шуӧны, мый Господьлӧн керӧс вылын ставыс тыдовтчас.
Ӧсип вешйис на дінысь да бӧрддзис. Сэсся бӧр локтіс да водзӧ сёрнитіс накӧд. Ӧсип босьтіс Симеонӧс да тшӧктіс вокъяслӧн син водзын кӧртавны сійӧс.
Но Господь виччысьӧ, медым буравны тіян дінӧ, Сійӧ кыпӧдчӧ, медым бурсьӧлӧмтчыны тіян дінӧ. Ӧд Господь – веськыда мыждысь Ен. Шудаӧсь Сы вылӧ лача кутысьяс!
Марпа, сылӧн чойыс да Лазар вӧліны мусаӧсь Исуслы.
Сэсся Исус шуис велӧдчысьясыслы: «Бӧр мунамӧй Иудеяӧ».
