41 Сэки ті шуинныд меным: ”Ми мыж вӧчим Господьлы [миян Енлы] паныд. Ми мунам да тышкасям, кыдзи тшӧктіс миянлы Господь, миян Енным”. Ті босьтінныд шыпуртъяснытӧ да зэв кокньыда кӧсйинныд кайны керӧсвыв муӧ.
Но тӧдӧмӧн кӧ виис ассьыс матыссасӧ [да пышйис висьпуктанін дорӧ], весиг Менам висьпуктанін дорысь колӧ босьтны сійӧс да вины.
Йӧйлун вӧснаыс мортыдлӧн торксьӧ олӧмыс, а сьӧлӧмыс скӧралӧ Господь вылӧ.
Валаам шуис Господьлӧн анделлы: «Ме мыжа. Ме эг тӧд, мый Тэ сулалан менам туй вылын. Тэ кӧ он кӧсйы, мед ме муні, ме бӧр бергӧдча».
