20 Ӧд найӧ эз вермыны кывзыны татшӧм тшӧктӧмсӧ: «Весиг пемӧс кӧ инмӧдчас тайӧ керӧсас, сійӧс лоӧ виӧма изъясӧн либӧ ньӧвйӧн».
Коймӧд луннас водз асывсянь гымаліс-чардаліс, Синай керӧс вевттьысис сук кымӧрӧн, кыліс горасьыс-гора буксан шы. Чомъяс дінын став войтырыс полӧмысла тіраліс.
Мед овны Енкӧд, Индӧдыс пыр ме кулі Индӧдыслы. Менӧ тувъялӧма Кристоскӧд.
А Индӧдӧ кутчысьысьяс ёрӧм улынӧсь. Ӧд гижӧма: «Ёрӧм улӧ веськалӧ быдӧн, коді оз ов став тшӧктӧмыс серти, мый гижӧма Индӧд небӧгӧ».
– Синай керӧссянь Господь лэччис, Сеир керӧсвыв му весьтын шонді моз петіс, Паран керӧс вылын петкӧдчис. Сійӧ локтіс лыдтӧм-тшӧттӧм вежаяскӧд, Сылӧн веськыдвылас ыпъяліс-ӧзъяліс би.
