17 Налысь мыжъяссӧ да лёк вӧчӧмсӧ водзӧ ог нин казьтыв.
Воасны лунъяс, – висьталӧ Господь, – кор Ме кӧртала Израиль да Иуда войтыркӧд выль йитӧд.
Сэки некод оз кут велӧдны матыссасӧ, вокыс оз понды велӧдны воксӧ, оз шу: ”Тӧдмав Господьӧс!” Ӧд ставныс, ичӧтсянь ыджыдӧдз, кутасны тӧдны Менӧ, – висьталӧ Господь. – Ме прӧстита налысь лёк вӧчӧмсӧ, налысь мыжъяссӧ водзӧ ог нин казьтыв».
Сідзкӧ, мыжъяссӧ кӧ прӧститӧма, сэки висьсӧ вайны оз нин ков.
Ме прӧстита налысь лёк вӧчӧмсӧ, налысь мыжъяссӧ водзӧ ог нин казьтыв.
