27 Юралысьяс локтісны Еремей дінӧ да кутісны юасьны сылысь. Еремей вочавидзис налы сідзи, кыдзи тшӧктіс ӧксы. Кывшутӧг юралысьяс колисны Еремейӧс, ӧд эз тӧдмавны, мый йылысь сійӧ сёрнитіс ӧксыкӧд.
Елисей шуис налы: «Тайӧ абу сійӧ туйыс и абу сійӧ карыс, кутшӧм тіянлы колӧ. Локтӧй ме бӧрся. Ме нуӧда тіянӧс сійӧ мортыс дінӧ, кодӧс ті корсянныд». Елисей вайӧдіс найӧс Самарияӧ.
Юралысьяс кӧ кывласны, мый ме сёрниті тэкӧд, найӧ локтасны тэ дінӧ да шуасны, висьтав пӧ миянлы, мый тэ шуин ӧксылы, и мый тэныд вочавидзис ӧксы. Миянысь пӧ нинӧм эн дзеб, сэки ми огӧ виӧй тэнӧ.
А тэ налы шу, мый тэ ёна корин ӧксыӧс, медым сійӧ эз бергӧд тэнӧ бӧр Ионафанлӧн керкаӧ, медым тэ сэні эн кув».
Еремей оліс ӧксы керка видзысьяслӧн йӧрын сійӧ лунӧдзыс, кор калдеяса тышкайӧз босьтісны Ерусалим кар.
Веськӧдлан котырын вӧліны саддукейяс да фарисейяс. Тайӧс казялӧм бӧрын Павел гораа шыасис: «Вокъяс! Ме ачым фарисей, фарисейлӧн пи. Менӧ мыжалӧны сыысь, мый ме эска кулӧмаяслӧн ловзьӧмӧ».
