62 Быд лун найӧ лёкӧдӧны менӧ, шӧпкӧдчӧны ме йылысь.
Господьӧй, видз менсьым кывйӧс ковтӧм сёрниысь, кӧртвомав менсьым вомӧс.
Он-ӧ Тэ, Енмӧй? Но Тэ, Енмӧй, эновтін миянӧс, миян тышкайӧзкӧд ӧтвыв эн пет тышӧ.
Мезды Ассьыд мусаястӧ, дорйы найӧс Аслад веськыд кинад, вочавидз меным!
Йӧзыс шуисны: «Локтӧй, сёрнитчамӧй Еремейлы паныд. Локтӧй, лёкӧдамӧй сійӧс, огӧ кывзӧй сійӧс! Миян эм попъяслӧн велӧдӧм, мывкыда йӧзлӧн туйдӧдӧм, пророкъяслӧн кыв».
Но тэ пророкав налы, мый Господь Ыджыдыс тадзи висьталӧ: тіянӧс куштӧма, и мукӧд войтыръяс быд боксянь кӧсйӧны босьтны тіянӧс аслыныс. Найӧ лёкӧдӧмӧн сёрнитӧны тіян йылысь.
