25 Давид висьтавліс Сы йылысь: – Господь век менам син водзын, Сійӧ менам веськыдладорын, медым ме эг усь.
Сыысь полысьясӧс Сійӧ пӧткӧдӧ, некор оз вунӧд Ассьыс йитӧдсӧ.
Ме абу морт, а нидзув, йӧзыс омӧльтӧны менӧ, войтырӧй увтыртӧ менӧ.
Тэнад киӧ сета Ассьым лолӧс. Тэ мездан менӧ, Господьӧй, эскана Енмӧй.
Енмӧй, Тэ менам Енмӧй. Водз асывсяньыс ме корся Тэнӧ, менам лолӧй гажтӧмтчӧ Тэысь, менам вир-яйӧй виччысьӧ Тэнӧ, нярмӧ куш да ватӧм овтӧминын.
Менам сьӧлӧмӧй бурмӧ чӧскыд да пӧтӧса сёянысь моз, менам вомӧй долыда ошкӧ Тэнӧ.
Эн вунӧд Тэнӧ мустӧмтысьяслысь горзӧмсӧ, Тэныд паныд кыпӧдчысьяс ӧтарӧ шызьӧны. Ошкӧм.
Ме – Господь, тэнад Енмыд, Ме кута тэнӧ веськыд киӧдыд, шуа: «Эн пов, Ме отсала тэныд».
Найӧ кыкнанныс олісны Ен водзын веськыда, ставсӧ вӧчисны Господьлӧн тшӧктӧм серти.
Воас кад да воис нин, кор ті ставныд разаланныд, Менӧ ӧтнамӧс колянныд. Но Ме абу ӧтнам, Мекӧд Батьӧй.
Та вӧсна менам сьӧлӧмӧй нимкодясьӧ, менам кывйӧй гажӧдчӧ, вир-яйӧй шойччӧ лача кутӧмас.
