5 Кодкӧ шогӧдіс кӧ менӧ, сійӧ эз сӧмын менӧ шогӧд. Содтавтӧг шуа, сійӧ шогӧдіс мыйтакӧ тшӧтш ставнытӧ тіянӧс.
Вежӧртӧм пи батьсӧ дӧзмӧдӧ, аслас мамыслы курыд шог вайӧ.
Сы дінӧ локтіс сэні олысь ханаанса ань да пондіс горзыны: «Господьӧй, Давид Пи! Ло бур сьӧлӧма ме дінӧ! Пеж лов пырӧма менам ныв пытшкӧ да чорыда песлӧдлӧ сійӧс».
Вокъяс, кора тіянӧс, лоӧй ме кодь, ӧд ме тіян кодь. Ті менӧ нинӧмӧн энӧ дӧзмӧдӧй.
Господь вылӧ лача кутӧмӧн эска, мый онӧ кутӧй мӧвпавны мӧд ног. Тіянӧс падмӧдысьясӧс Енмыс мыждас.
