13 Миянӧс омӧльтӧны, а ми бур ногӧн сёрнитам. Тайӧ му вылас олысьяслы ми ёг пыдди, найӧ ӧнӧдз лыддьӧны миянӧс шыбласӧн.
Тэ вӧчин миянӧс ёгӧн да няйтӧн мукӧд войтыръяс пӧвстын.
Тайӧ кывъясӧдз кывзісны Павелӧс, сэсся пондісны горзыны: «Татшӧмсӧ колӧ бырӧдны му вывсьыс! Сійӧс оз позь ловйӧн кольны!»
Ми дасьӧсь сибӧдны ошкӧмсӧ и янӧдӧмсӧ, нимӧдӧмсӧ и лёкӧдӧмсӧ. Миянӧс лыддьӧны пӧръясьысьясӧн, но ми веськыда сёрнитам.
Тайӧ лоӧмторйыс индӧ миян пыртчӧм вылӧ, мый абу вир-яй вылысь няйт мыськӧм, но сӧстӧм сьӧлӧмсянь Енлы кӧсйысьӧм. Пыртчӧм пыр ми мездмам Исус Кристослӧн ловзьӧм вӧсна.
