6 همے پئیما وَرناێن مردێنان هم دلبڈّی بدئے که داشتِش ببیت.
او ورناێن مردێن و جنێنان، او پیرێنان، گۆن چُکّان یکجاه!
گڑا بیاێت ماشُما اے دگرانی ڈئولا نکنێن و وابَ نکپێن، آگهَ مانێن و هُژّارَ بێن.
گۆن کماشێن مردێنێا په تْرُندی هبر مکن. آییا اَنچش نسیَت بکن که وتی پتا کنئے، کَسترێن مردێنان چۆ وتی براتا،
او وَرنایان! اَنچُش شما هم وتی مسترێنانی پرمانبَرداریا بکنێت و گۆن یکدومیا بێکِبر و دربێش ببێت، چێا که ”هُدا پُرکِبر و گُروناکێن مردمانی هلاپا مُهرَ اۆشتیت، بله بێکِبر و دربێشێن مردمانی سرا وتی رهمتانَ گوارێنیت.“
او واجهێن پتان! په شما نبیسگا آن، چێا که شما آییا زانێت، هما که چه اَزلا اِنت. او وَرنایان! په شما نبیسگا آن، چێا که شما شئیتانئے سرا بالادست بوتگێت.
