15 چێا که گۆن موسّایا گوَشیت: ”اگن بلۆٹان گۆن یکّێا مهربان ببان، گۆن آییا مهربانَ بان و اگن بلۆٹان کَسێئے سرا رَهم بکنان، آییئے سرا رَهمَ کنان.“
هُداوندا گوَشت: ”من وتی سجّهێن نێکیا ترا پێشَ داران و تئیی دێما وتی نام یَهوِهئے جارا جنان. هرکَسئے سرا که منا رهمت گوارێنگی اِنت، وتی رهمتانَ گوارێنان و هرکَسئے سرا که منا رهم کنگی اِنت، رهمَ کنان.
بزان، اے اِنسانئے واهگ و وَس کنگئے سرا نبیت، رَهم کنگ هُدائے دستا اِنت.
