18 آیانی چمّان هُداتُرسی نێست.“
اِبراهێما پَسّئو دات: ”من وتی دلا گوَشت اِدا هچّ هُداتُرسی نێست و منی لۆگیئے سئوَبا مردم منا کُشنت.
گناه، بدکارا مان آییئے دلئے جُهلانکیا گوانکَ جنت، آییئے چمّان هُداتُرسی نێست.
بله دومی رَدکارا آ هکّل کرت و گوَشتی: ”زانا، ترا چه هُدایا نتُرسیت؟ ترا هم همے سِزا رسگا اِنت.
سُهل و اێمنیئے راهِش نزانتگ و
گڑا چه تَهتا تئوارے آتک، گوَشتی: ”مئے هُدائے تئوسیپا بکنێت، او آییئے سجّهێن هِزمتکاران، او سجّهێن هُداتُرسان، کَسان و مزن!“
