14 دپِش چه بددْوایی و جئور و کُچّلا پُرّ اَنت،
دپ و زبانی چه نالت و پرێب و سِتما پُرّ اِنت، آییئے زبانئے چێرا پِتنه و شِرکاریا کُدام بستگ.
په وتی دپئے گناه و لُنٹانی هبران وتی کِبرئے تها بندیگ ببنت. اِشانی نالت و درۆگبندیئے سئوَبا،
چه یکّێن دپا ستا و سنا هم درَ کئیت و بددْوایی و نالت هم. او براتان! نباید اِنت چُش ببیت.
