16 نون که تئو شیرگرم ائے، نه گرم ائے و نه سارت، پمێشکا من ترا چه وتی دپا شانان.
پمێشکا یات کن که چه کجا کپتگئے. تئوبه کن و هما کاران بکن که تئو بِنداتا کرتگ‌اَنت. اگن وتی پشۆمانی‌اِت زاهر نکرت، من په تئو پێداک آن و تئیی چِراگدانا چه آییئے جاگها دورَ کنان.
من تئیی کارانَ زانان که تئو نه سردمِهر ائے و نه گَرم‌جۆش. دْرێگتا تئو یا سارت بوتێنئے یا گرم.
تئو گوَشئے که ”من هستۆمند آن، من مال و دئولت کَٹّتگ و منا هچّ چیزّئے زلورت نه‌اِنت،“ بله تئو سرپد نه‌ائے که بدهال، بزّگ، نێزگار، کۆر و جاندر ائے.
