15 دادرسی پدا په اِنساپَ بیت، سجّهێن نێکدل اِنساپئے رَندگیریا کننت.
هُداوندئے ودارا بئے و هماییئے راها بۆشت، که ترا په مُلکئے میراس برگا سرپرازَ کنت، وتَ گندئے که بدکار چۆن گُڈّگَ بنت.
مردمَ گوَشنت: ”البت که په پهرێزکارا مُزّے هست، هُداے هست که زمینئے سرا دادرسیَ کنت.“
هُداوندا وتا گۆن وتی اَدل و اِنساپا پجّارێنتگ، بدکار چه وتی کرتگێن کاران وت داما کپنت. زِگر... اۆشت...
جمبر و تهاری آییئے چَپّ و چاگردا اَنت، اَدل و اِنساپ، آییئے تهتئے بُنهِشت و بُنیاد اَنت.
آ چه ما در آتکنت، بله چۆناها چه ما نه‌اتنت، اگن چه ما بوتێننت، گۆن ما منتنت. بله آیانی رئوگا شَرّ پێش داشت چه آیان یکّے هم چه ما نه‌اَت.
