41 هرکَس که چه راها گوَزیت، آییا پُل و پانچَ کنت و آ وتی همساهگانی کَلاگی جۆڑ بوتگ.
او هُدا! تان کدێن دژمن تئیی سرا بکندیت؟ دژمن تان اَبد تئیی ناما بَد و رَد بکنت؟
همساهگانی دێما رُسوا بوتگێن و کَش و کِرّئے مردمانی کَلاگی.
جنگلی هوکّ آییا اێرَ برَنت و دشتئے جانوَریَ ورنت و سێرَ کننت.
او هُداوند! په وتی سجّهێن اَدل و اِنساپا بچار و وتی هِژم و گَزبا چه وتی شهر اورشَلیما، چه وتی پاکێن کۆها بٹگلێن. مئے گناه و مئے پیرێنانی رَدکاریانی سئوَبا، سجّهێن همساهگێن کئوم اورشَلیما و تئیی کئوما کَلاگَ بندنت.
