3 چیا که په پُرکبران هسدّی بوتان، هما وهدا که من بدکار آبادی و آسودگیا دیستنت.
وتی راها مُدام کامیاب و سۆبێن اِنت، تئیی شئور و دادرسی چه آییئے چمّا دور اَنت، وتی سجّهێن دژمنان ریشکندَ کنت.
بدکارانی سئوَبا جۆش مجن و رَدکارانی سرا هَسَدّ مکن.
هُداوندئے بارگاها آرام بئے و گۆن اۆپارے آییئے ودارا. آیانی سئوَبا جۆش مجن که وتی راها کامران اَنت و آیانی سئوَبا هم که پلیتێن پندلان کارَ بندنت.
هئیالَ کنێت که پاکێن کتابا مُپت و ناهودگ گوَشتگ: ”روهے که هُدایا مئےشمئے جسم و جانا دَمِتگ، تان هَسَدّئے کِساسا په ما هُدۆناک اِنت“؟
