14 هما کئول که لُنٹان واده داتگ و دپا گوَشتگ‌اَنت سکّی و سۆریانی وهدا.
بیاێت بئیت‌اێلا رئوێن. اۆدا من په هما هُدایا کُربانجاهے اَڈَّ کنان که سکّی و سۆریانی رۆچان منی دْوایی گۆش داشتگ و هر جاه که شتگان، گۆن من گۆن بوتگ.“
وتی پرێشانیانی تها هُداوندُن تئوار جت و کُمک لۆٹگئے پریاتُن وتی هُدائے گوَرا بُرز کرت. آییا چه وتی پرستشگاها منی تئوار اِشکت و منی کُمک لۆٹگئے پریات آییئے گۆشان رَست.
