16 ترا په کُربانیگا واهگے نێست، اگن نه، منَ آورت، سۆچگی کُربانیگ ترا وشنۆدَ نکنت.
ترا په هئیرات و کُربانیگا هاجتے نێست، بله منی گۆشِت پَچ کرتگ، سۆچگی کُربانیگ و گناهانی کُربانیگِت نلۆٹتگ.
په کُربانیگی نه‌اِنت که ترا هکّلَ دئیان، تئیی سۆچگی کُربانیگ مُدام منی چمّانی دێما اَنت.
نون دلجم آن که تئو چه منی دل و جبینا راستیئے لۆٹۆک ائے و چێر و پناهێن درونا منا هکمتَ بَکشئے.
تئیی آدلێن کارانی هبرا کنان، سجّهێن رۆچا تئیی داتگێن نجاتئے جارا جنان، هرچُنت که آیانی هساب چه منی زانگا ڈنّ اِنت.
بله اگن کَسێا په زانت یَکّێئے سرا اُرش کرت و کُشتی، آییا منی کُربانجاها هم پَناه نێست. چه اۆدا هم دَری کن و مَرکئے سِزایی بدئے.
