17 چیا که چه اَدب و تالیما بێزار ائے و منی هبرا پُشتا دئورَ دئیئے.
چێا که آ مردم که سِلّێن کارانی راها زوریت، چه رُژناییا نپرتَ کنت و وتا چه رُژنا دورَ داریت که آییئے کار و کِرد زاهر مبنت.
آیان هُداپَجّاری پُراَرزش و اَلّمێن کارے نزانت و هُدایا هم آ، بێننگێن پِگر و هئیالانی تها یله کرتنت تان ناراهێن کارانی تها بکپنت.
