5 آ وهدا وتی هِژمئے تها گۆن آیان هبرَ کنت، وتی گَزبئے تها آیانَ تُرسێنیت:
چه هُداوندئے نێمگا منی بُهتام جنۆکانی مُزّ همے بات، هما که منی هلاپا بدێن هبرَ کننت.
آ وهدی که زاهرَ بئے آیان پُراچشێن تَرونێئے پئیما کنئے. هُداوند وتی هِژمئے تها آیان اێرَ بارت و آییئے آچِش آیانَ وارت.
بادشاه سکّ زهر گپت و په هۆنیگانی جنَگ و آیانی شهرئے سۆچگا سپاهیگی راه داتنت.
بله هما که منی دژمن اَنت و منی بادشاهیا نلۆٹنت، آیان منی کِرّا بیارێت و منی دێما بکُشێت.‘“
هپت اِستاری راستێن دستا اَت و چه آییئے دپا دودپێن تێزێن زهمے در آیگا اَت. دێمی گۆن وتی سَرجمێن رُژنا چۆ رۆچا دْرپشگا اَت.
چه اسپ‌سوارئے دپا تێزێن زهمے در آیگا اِنت تانکه گۆن اِشیا کئومان بجنت و گۆن آسنێن اَساێا آیانی سرا هُکمرانی بکنت. آ، پُرواکێن هُدائے گَزب و هِژمئے شَرابکَشّی هئوزا لَگَت دئیگا اِنت.
