10 کَرّوبیێئے بانزُلانی سرا نِشتگ‌اَت و گواتئے بانزُلانی سرا بال اَت.
وتی بُرزی لۆگانی مِنُکان آپانی سرا اۆشتارێنئے. جمبران وتی اَرّابه جۆڑَ کنئے و گواتئے بانزُلان سوار ائے.
هُداوند! آسمانا دِرّ و جهلاد بیا کۆهان دست جن که چه اِشان دوتّ در بیئیت.
او اِسراییلئے شپانک! گۆش دار، تئو که شپانکێئے پئیما ایسُّپئے رمگئے رهشۆن ائے. او هُدا! تئو که کَرّوبیانی نیاما بادشاهی تهتا نِشتگئے، وتی نورا تالان کن.
هُداوند بادشاهیَ کنت، کئوم بِلَرزاتنت، آ، کَرّوبیانی نیاما، وتی بادشاهی تهتا نِشتگ، زمین بِلَرزات.
