14 تئیی مَرز و سیمسران اێمنَ کنت و ترا چه گهترێن گندما سێرلاپَ کنت.
په اورشَلیمئے اێمنیا دْوا کنێت، هرکَس که ترا، او اورشَلیم، دۆستَ داریت، آسودگ بات.
هُداوندا گۆن داوودا سئوگندے وارت، کئولے کرتی و چه وتی زبانا نبجّیت، که: ”من چه تئیی اۆبادگان یکّے تئیی بادشاهی تهتا نادێنان.
من اشیا برکتَ دئیان و آبادَ کنان اِشیئے گریبان لاپ‌سێرَ کنان.
هُداوند وتی کئوما واک و کدرت ببَکشات، هُداوند وتی کئوما گۆن سُهل و اێمنی برکت بدئیات.
بله ترا گهترێن گندمئے وراکُن داتگ‌اَت و ترا چه تلارا در کرتگێن بێنَگا سێرُن کرتگ‌اَت.“
