16 تئو وتی دستا پچَ کنئے و هر زندگێنئے واهگان پورهَ کنئے.
هر پئیمێن وراک و وَردِن بزور گۆن. اَمبارِش کن که شمئیگ و هئیوانانی ورگئے کارا کاینت.“
تئو که دئیئے‌اِش، آاِش یکجاهَ کننت، تئو که وتی دستا پچَ کنئے، اے چه شَرّێن چیزّان سێرَ بنت.
هما اِنت که تُنّیگان سێراپَ کنت و گُژنگان چه شرّێن وراکا سێرلاپ.
من اشیا برکتَ دئیان و آبادَ کنان اِشیئے گریبان لاپ‌سێرَ کنان.
آ، هئیوانان وراکَ دنت و گوَراگان هم، وهدے پریاتَ کننت.
