3 سجّهێنان وتی راه گار داتگ، هۆریگا پلیت بوتگ‌اَنت، نێک‌کارے نێست، یکّے هم نێست.
هُدایا دیست که زمین سِلّ بوتگ، چێا که دنیائے سجّهێن مردمان بدێن راهے گِپتگ‌اَت.
چۆ گارێن پسێا دَرپَدَر بوتگان. وتی هزمتکارا شۆهاز کن که من تئیی هُکم نشَمُشتگ‌اَنت.
نادان وتی دلا گوَشیت: ”هُداے نێست.“ اے پلیت اَنت و کارِش سِلّ و گَنده، نێک‌کارے نێست.
وتی هزمتکارا مئیاریگ مکن که تئیی بارگاها کَسّ بێمئیار نه‌اِنت.
چه منی اَهمکیا ٹپُّن بۆ گپتگ و بَژناک اَنت.
بدکاران چه ماتئے لاپا وتی راه گار داتگ و چه پێدایشا گُمراه و درۆگبند اَنت.
شپا پِرئون و آییئے سجّهێن هِزمتکار و سجّهێن مِسری پاد آتکنت. مِسرا مزنێن گرێوَگ و زاریے چِست اَت. چشێن لۆگے نێست‌اَت که اۆدا یکّے نمُرتگ‌اَت.
هُداوندا موسّائے دْوا گۆش داشت. مَکِسکان چه پِرئون و آییئے هِزمتکار و مردمانی کرّا بال کرت. یکّ دانَگے مَکِسک هم پَشت نکپت.
پرچا که سجّهێنان گناه کرتگ و چه هُدائے شان و شئوکتا دور اَنت،
