26 بُرزێن اَرشئے هُدائے شُگرا بگرێت که مِهری اَبدمان اِنت.
مئے هُدا اَرشا اِنت، هرچے که آییا وشَّ بیت، هما کارا کنت.
وتی چمّان دێم په تئو چستَ کنان، تئو که اَرشا، وتی بادشاهی تهتا نِشتگئے.
گوَشتی: ”چه آسمانی هُدایا رهم بلۆٹێت و دْوا کنێت که اے راز په ما پدَّر ببیت تانکه ماشُما و بابِلئے اے دگه دانا کُشگ مبێن.“
هما دمانا بلاهێن زمین‌چَنڈے آتک و شهرئے دَه‌یَکّ تباه بوت. زمین‌چَنڈا هپت هزار مردم مُرت. پَشت کپتگێنان سکّ باز تُرست و بُرزێن اَرشئے هُدااِش شان و شئوکت دات.
