3-5 ”تانکه په وتی هُداوند، په آکوبئے زۆرمندێن هُدایا لۆگے اَڈّ مکنان، وتی جِندئے لۆگا نرئوان، وتا آرام کنگا نئیلان، چَمّان نَزَّ نئیاران، مِچاچان ڈُکّگا نئیلان.“
چه هر چیزّا پێسر، هُدائے بادشاهی و آییئے راستێن راهئے شۆهازا ببێت، اے سجّهێن وت شمارا دئیگَ بنت.
