6 هما که گرێوانا درَ کپیت و تُهمان په کِشَگا بارت، په شادهی کوکّار کنانا واتَرَّ کنت و وتی لۆٹُکانَ کاریت.
چیا که هِژمی دمانے و مِهر و رهمتی اُمرئے دْراجیا. بیت که سجّهێن شپے په گرێوگ بگوَزیت، بله بامگواها شادهی وتی چهرگا زاهرَ کنت.
من وتی آسودگیئے وهدا گوَشت: ”هچبر لرزێنگَ نبان.“
