9 وتی هُداوندێن هُدائے لۆگئے هاترا تئیی آباد بئیگئے لۆٹۆک آن.
او هُداوند! منا تئیی لۆگ سَکّ دۆست اِنت، تئیی شان و شئوکتئے جاگه.
آ گئیرت که منا په هُدائے لۆگا هست‌اِنت، منا جانسۆچَ کنت و باهێنیت و تئیی رَد و بد کنۆکانی رَد و بد، منی سرا کپتگ‌اَنت.
تئیی بارگاهئے یک رۆچے گهتر اِنت چه دگه جاگهێئے هزاران رۆچا، چه بدکارانی تمبوانی تها آرامێن زندێئے گوازێنگا منا وتی هُدائے درگاهئے دپا اۆشتگ دۆسترَ بیت،
نون مُرید یاتا کپتنت که هُدائے پاکێن کتابا نبشته اِنت: آ جۆش و گئیرت که منا په هُدائے لۆگا هست‌اِنت، منا سۆچیت و پُرَ کنت.
