2 منا کُمکّ چه هُداوندا رسیت، هما که آسمان و زمینی اَڈّ کرتگ‌اَنت.
بُنگێجا، هُدایا آسمان و زمین اَڈّ کرتنت.
هُداوند شمارا برکت دئیات، زمین و آسمانئے اَڈّ کنۆک.
هُداوندئے نام مئے مدَت اِنت، آسمان و زمینئے جۆڑ کنۆکئے نام.
هُدا مئے پناهگاه و زۆر و واک اِنت، مَدَت کنۆکے که سکّیانی وهدا تئیار اِنت.
