24 تئیی پرمان منی شادمانی اَنت، په من سۆج و سَلاه اَنت.
سکّی و سۆری منی سرا آتکگ‌اَنت بله تئیی هُکم منی شادمانی اَنت.
چه تئیی هُکمان شادمانَ بان و تئیی هبرا نشمۆشان.
من تئیی هبرئے سرا شادهیَ کنان هما مردمئے پئیما که پُلِتَگێن مالے بِرَسیتی.
تئیی رهمت منا سَر باتنت تان زندگ بمانان، که تئیی شَریَت منی شادمانی اِنت.
اگن تئیی شَریَت منی شادمانی مبوتێن، من مسیبتانی تها گار و گُمسار بوتگ‌اَتان.
تئیی هزمتکارا چه آیان ڈاه و هُشدارَ رسیت و گۆن آیانی دارگا مزنێن مُزّے.
