103 تئیی هبر چۆنێن شیرکنێن تامے کننت، منی دپا چه بێنگا شیرکنتر اَنت.
چه تلاها دلکشتر، تنتنا چه اَسیلێن زرّ هم، چه شَهدا شیرکنتر، تنتنا چه بێنگئے کُدامئے هر ترَمپا وَشتر.
تئیی هزمتکارا چه آیان ڈاه و هُشدارَ رسیت و گۆن آیانی دارگا مزنێن مُزّے.
اَرواهُن اَنچش سێرَ بیت چۆ که یکّے وشّێن وراکے بوارت و دَپُن گۆن شادمانێن لُنٹان ترا نازێنیت.
من کَسانێن تومار چه پرێشتگئے دستا زرت و وارت. دپا بێنگئے ڈئولا شیرکن اَت بله اَنچۆ که من وارت، منی لاپ تَهل بوت.
