10 سجّهێن کئومان منا اَنگِرّ کرت، بله من هُداوندئے ناما پْرۆش داتنت.
منی پادان دژمنانی گَردنئے سرا اێرَ کنئے و من وتی دژمنان گار و گُمسارَ کنان.
په کُمکا پِریاتَ کننت بله رَکّێنۆکے نێست، چه هُداوندا کُمکَ لۆٹنت، بله پَسّئوَ ندنت.
سجّهێن رۆچا آپئے پئیما منا چپّ و چاگردا گپتگ و چه هر نێمگا انگِرِّش کرتگ.
تئو منی دۆست و سنگت چه من دور کرتگ‌اَنت، تهنا تهاری اِنت که منی همراه اِنت.
