31 چێا که هاجتمندئے راستێن نێمگا اۆشتیت تانکه آییا چه دادرسانی هُکما برَکّێنیت.
بله اَلبت تئو گندئے. سَکّی و سۆریانَ گندئے، تان کار و اِهتیارا وتی دستا بدارئے. بزّگ و بێچارگ وتا تئیی سپردگَ کننت، چۆرئوانی مَدَت کنۆک تئو ائے.
چێا که آ هچبر په کَسّا مهربان نبوت، نێزگار و هاجتمندی آزار داتنت و دلپرُشتگێنی په مرک رسێنتنت.
هُداوند تئیی راستێن دستا اِنت، وتی گَزَبئے رۆچا بادشاهانَ درُشیت.
هُداوند وت تئیی نِگهپان اِنت، هُداوند تئیی راستێن نێمگا ساهگ اِنت.
منَ زانان که هُداوند په بزّگان دادرسی و په هاجتمندان اَدل و انساپَ کنت.
من مُدام هُداوند وتی دێم په دێما دیستگ، آ منی راستێن پهناتا اِنت، چه همے سئوَبا منَ نلرزان.
هُدا وتی پاکێن بارگاها چۆرئوانی پت اِنت و جنۆزامانی دادرس.
بادشاه کئومئے ستم دیستگێنانی هکّا بدئیات، مهتاجانی چُکّان برَکّێنات و ستمگران تباه کنات.
اَنگت هم مُدام گۆن تئو آن، تئو منی راستێن دستا گرئے.
