18 وراکِش گُٹّا اێرَ نشُت و مرکئے دروازگا رَستنت.
من جنجالان کپتگان و منی زِند په مَرکا سر بوتگ.
او هُداوند! منی سرا رهم کن، هما آزاران که چه دژمنانی دستا منا رسنت بچار، تئو که چه مرکئے دروازگان منا سرپرازَ کنئے،
