35 بله گُنهکار چه زمینا گار و گُمسار باتنت و بَدکار پَشت مکپاتنت. هُداوندا بنازێن، او منی اَرواه! هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.
او هُداوندئے سجّهێن جۆڑ کرتگێنان، هر جاگه که آییئے بادشاهی برجاه اِنت! هُداوندا بنازێنێت. او منی اَرواه! هُداوندا بنازێن.
بله سجّهێن سرکش گار و گُمسارَ بنت، بدکار گُڈّگَ بنت و آیان آکبتے نێست.
هُداوندا ستا و سنا بات، اِسراییلئے هُدایا، اَبد تان اَبد. سجّهێن مردم بگوَشاتنت: ”انچُش بات. آمین.“ هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.
که آییئے رهبندانی رَندگیریا بکننت و آییئے شَریَتئے هُکمانی سرا کار بکننت. هُداوندا بنازێنێت، هَلّێلویا.
هر سُهبا مُلکئے سجّهێن بدکاران تباهَ کنان، رَدکاران چه هُداوندئے شهرا گار و گُمسارَ کنان.
اِشان وتی هِژمئے تها گار و گُمسار کن، گار و گُمسار کن که هچ پَشت مکپنت، تان زانگ ببیت که چه آکوبا بگر تان زمینئے هر کنڈا هُدا بادشاهیَ کنت. اۆشت...
بله بدکار چُش نه‌اَنت، آ هما پُگ و پَلارانی پئیما اَنت که گواتِشَ رۆپیت و بارت.
په راستی آ که چه تئو دور اَنت گار و گُمسارَ بنت و همایان بێرانَ کنئے که گۆن تئو بێوَپا اَنت.
او منی اَرواه! هُداوندا بنازێن. او هُداوند، منی هُدا! تئو بێکساس مزن ائے، تئو گۆن اِزّت و شانا پۆشِتگئے.
هُداوند وتی سجّهێن دۆست دارۆکانی نِگهپان اِنت و سجّهێن بدکاران تباهَ کنت.
