2 من گۆن یودیا و سِنتیکی دوێنان دَزبندیَ کنان که هُداوندئے راها همدل و تِپاک ببنت.
پدا وتی براتی رهادگ کرتنت. برات که در کپگا اَتنت، گۆن آیان گوَشتی: ”راها اَڑ و کُڑ مکنێت.“
واد شَرّ اِنت، بله اگن آییئے تام گار ببیت، شما چۆن آییا پدا وادۆکَ کنێت. شما هم وتا وادۆک و تامدار بکنێت و گۆن یکدگرا په سُهل و اێمنی زِند بگوازێنێت.“
بله بیاێت هما چیزّان مُهر بدارێن که ماشُما تان اے وهدی دستا آورتگ‌اَنت.
آیانی کارئے سئوَبا آیان باز اِزّت بدئیێت و دۆست بدارێت. گۆن یکدومیا په اێمنی زِند بگوازێنێت.
