16 آییا جُست کرت: ”شما گۆن اِشان چے بارئوا دَپجاک کنگا اێت؟“
لهتێن پَریسی ایسّائے کِرّا آتک و گۆن آییا گپّ و تْرانا نِشت، تان آییا بچَکّاسنت و داما دئور بدئینت. گوَشتِش: ”مارا آسمانی نشانیے پێش بدار تان باور بکنێن که ترا هُدایا رئوان داتگ.“
اَنچُش که مهلوکا ایسّا دیست، باز هئیران بوتنت و تچان تچانا آییئے نێمگا آتکنت و وشّاتکِش کرت.
چه رُمبئے نیاما، مردێا پَسّئو دات: ”استاد! من وتی بچکّ تئیی گوَرا آورتگ. آ هبر کرتَ نکنت، چێا که یکّ گُنگێن روهێئے اَسیر و بندیگ اِنت.
