24 آ مردا سر بُرز کرت و گوَشتی: ”مردمان گِندگا آن، گوَشئے درچک اَنت که سُرگا اَنت.“
ایسّایا کۆرئے دست گپت، چه مێتگا دور برت و آییئے چمّانی سرا لِبزی پِر مُشت. رَندا وتی دستی آییئے چمّانی سرا اێر کرت و جُستی گپت: ”تئو چیزّے گندئے؟“
ایسّایا پدا وتی دست آییئے چمّانی سرا پِر مُشتنت، اے رَندا، آییئے چمّ پکّا شَرّ بوتنت و سجّهێن چیزّی شَرّیا دیستنت.
